-
1 hand|el
m (G handlu) sgt Handl. (kupno i sprzedaż) trade; (jako dział gospodarki) commerce- handel detaliczny/hurtowy/międzynarodowy retail/wholesale/international trade- handel uliczny street trading- kwitnie handel uliczny there’s a lot of street trading- obroty handlu światowego global trade figures- zastój w handlu a recession- wycofać coś z handlu to withdraw sth from sale a. the market- handel z Rosją trade with Russia- zajmować się handlem (prowadzić interes) to engage in trade; (w firmie, organizacji) to work in commerce- dorobić się na handlu to make one’s fortune in trade- handel zbożem/artykułami spożywczymi grain/food trade- handel używanymi samochodami the second-hand cars trade a. business- pośredniczyć w handlu nieruchomościami to be a real estate agent- kupić coś na handel to buy sth for resale- handel mieszany Handl. mixed trade- handel obnośny peddling, itinerant trading- trudnić się handlem obnośnym to be a pedlar a. peddler a. itinerant trader- handel obwoźny selling goods directly from a car, van or truck- handel wewnętrzny Handl. domestic trade- handel zagraniczny Handl foreign trade- handel żywym towarem slave trade; (do domów publicznych) white slave trade- wolny handel Ekon. free tradeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hand|el
См. также в других словарях:
wycofać — dk I, wycofaćam, wycofaćasz, wycofaćają, wycofaćaj, wycofaćał, wycofaćany wycofywać ndk VIIIa, wycofaćfuję, wycofaćfujesz, wycofaćfuj, wycofaćywał, wycofaćywany 1. «zabrać, usunąć coś skądś, wydostać, odebrać, odstąpić od czegoś, wyeliminować,… … Słownik języka polskiego
handel — m I, D. handeldlu 1. blm «zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie sprzedaży; pośredniczenie między wytwórcami a spożywcami» Handel detaliczny, hurtowy, prywatny, uspołeczniony. Drobny, pokątny, uliczny handel. Ożywiony… … Słownik języka polskiego
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego
